Η βροχη εφτασε απειλητικη πανω απο την βρωμικη πολιτεια.
Ο Ακης - ο Oμορφος - στεκοτανε στο παραθυρο του και εβλεπε απεναντι του
την Ακροπολη .
Για πρωτη φορα ενοιωθε πως το Αιωνιο Μνημειο , του ψιθυριζε σχεδον ειρωνικα,
* Αγορινα μου , νομιζω τελικα, πως την πατησες !!!!!!!
- Εγω ειμαι εδω χιλιαδες χρονια τωρα...
και ολοι μπορουν να με αντικρυζουν τζααααμπααα...κοροιδο !!
Απλα , σηκωνουν το βλεμμα τους ....
κι εγω ειμαι εδω !!! ,
ακομη και για καποιους που θελουν να αγνοησουν την σπουδαιοτητα μου,
ειμαι εδω και δεν ειμαι απλα διακοσμητικο στοιχειο για μια γειτονια ....!!*
Ο Ακης - ο Oμορφος -, εσφιξε τα καποτε πυκνα του φρυδια
και σιγοψυθιρισε ...
- Δηλαδη , μετα τον Πριγκιπα της Νυχτας, σειρα εχω τωρα Εγω ?????
Δυο κεραυνοι φωτισαν ανατριχιαστικα το Μνημειο...
Τα φωτα τριγυρω αρχισαν να αναβουν ενα ενα και η βροχη
φαινοταν πλεον μονο στην λαμψη τους...
Και ο Ομορφος Ακης κοιτωντας μεσα απο την μεγαλη τζαμαρια το ειδωλο του,
φωναξε : Aτιμε ντουνιααα .........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου